Ik hoor het mezelf zo vaak zeggen op een dag: focus!
Soms naar mezelf maar meestal richting m’n jongste, die nogal vaak met z’n aandacht lekker afdwaalt.
Want ik heb geleerd dat focus je helpt om dingen snel voor elkaar te krijgen. En dat ligt me wel: snel en efficiënt. Of het nou het strikken van veters is of iets complexere zaken als een strategie neerzetten en je hier niet van laten afleiden.
Ik hou er wel van. Dat doelgerichte. Ergens echt je aandacht op zetten en houden. Follow through.
Maar tegelijkertijd…de echt leuke dingen, de mooie, prachtige momenten en inzichten krijg ik meestal niet door maar te blijven focussen op waar ik naar toe wil. En daar continu mee bezig te zijn.
Die ontstaan juist in de ‘afdwarreltijd’, tijdens het lekker afdwalen zonder ergens naar toe te moeten.
Terwijl zijn klasgenootje de letters onder de plaatjes met alle aandacht van de wereld invult, is mijn zoon gebiologeerd door een kip ergens in het hoekje van de bladzij die een minuscuul wormpje op de grond ziet. Geweldig vindt hij het en hij wordt er helemaal blij van. Hij zou het wormpje wel willen hebben om mee te vissen en…zijn fantasie gaat alle kanten op. Heerlijk. De prachtigste ideeën komen voorbij.
Maar ja, als hij wat verder wil komen met lezen en schrijven is een beetje focus toch ook wel handig.
Het is een mooie paradox, die van focus en afdwalen en hij heeft in het bedrijfsleven verschillende prachtige initiatieven geïnspireerd. Zoals de medewerkers van Google die tot 25% van hun tijd aan andere zaken mogen besteden. Om zo tot andere inzichten en innovatieve ideeën te komen. Of de populaire ‘artist date’ van Julia Cameron waarin je een date met jezelf maakt om iets te beleven of onderzoeken wat je interesseert. Gewoon omdat het kan. Omdat je het leuk vindt. Het mag ‘mislukken’, graag zelfs.
Snak jij naar wat meer focus? Of juist wat meer afdwaaltijd?
De kracht van focus…en het afdwalen
En die paradox, tja, die maakt het eigenlijk juist alleen maar interessant, toch?
Susan